Aku sedar aku siapa...
So.. disini aku menulis utk semua yg mengenali aku dan pernah mempunyai perasaan yg aku bakal katakan.. aku susun sepuluh jari dan meminta maaf... tapi.. ini aku.... Aku penat nak puaskan hati org sedangkan bukan semua org layan aku sepatutnya... Aku penat nak berperangai seperti yg mereka nak sedangkan itu hanya pura-pura... Aku penat mendengar org mengata sedangkan aku rasa aku cuma jadi diri sendiri...
Aku tau siapa aku.. Aku tau ada yg tak senang dgn aku... Aku tau ramai yg katakan aku bising dlm kelas.. Aku tau ada yg pura-pura kawan dgn aku.... Tapi.. aku pura-pura seperti aku tak tahu.. sbb kalau aku terlalu amik tahu.. Buat sakit hati aku je.. Aku tulis ni taknak kecikkan hati sape2... Aku cuma nak ckp.. Aku nak jadi diri aku.. Salah ke?
Ya..! Mmg aku bising bila dgn kawan-kawan.. tapi sbb aku hargai saat aku bersama kawan.. aku mmg begini bila dgn family ataupun kawan... Tapi.. aku tidak pernah pula lupa bila dgn org yg lebih tua,aku kene hormat... Aku mengaku aku bising dlm kelas.. tapi.. tu sbb lecturer tak masuk lg... Kalau lecturer masuk,aku mmg tak bersuara.. sbb aku hormat dia... Takkan aku nak bising plak..
So.. aku mmg tahu berfikir bila nak bising... Buat apa aku nak berpura? Kalau diri aku mmg begini.. Diri aku mmg yg suka ketawa.. suka bercakap.. salah ke?? Sekurang-kurangnya aku jadi diri aku.. Aku tak berpura seperti aku ni gadis melayu terakhir sedangkan perangai aku ni sebenarnya bising? Aku tak tahu pula jika sikap aku yg aku rasa happy ni akan menyakitkan hati org...
Sebab tu aku nak mintak maaf pada anda-anda yg rasakan aku ni bising.. terutamanya dlm kelas.. atau di mana-mana sahaja anda melihat saya..
Aku cuma menjadi diri aku.. Aku tak rasa aku perlu menjadi gadis melayu terakhir semata-mata nak puaskan hati org.. Sedangkan aku tak kacau hidup mereka... Tapi.. aku sedar ada yg rasakan aku ni mengacau sbb mereka tak dpt nak nikmati waktu-waktu yg diam bila adanya aku.. Maka.. Aku meminta maaf sekali lagi.. Sejujurnya aku sedih.. Tak sangka org yg aku tgk mcm biasa je dgn aku sebenarnya mengutuk aku... Tapi... Aku ucapkan terima kasih... Aku mintak maaf sekali lagi...
Aku menulis cuma kerana ingin anda melihat dari perspektif saya... Kerana bila anda mengutuk saya di belakang,itu hanya perspektif anda... Aku bising kerana aku ingin gembira dgn kawan aku.. Kerana aku bahagia dgn kawan aku.. Kerana aku tak sukakan suasana yg tegang.. yg diam... lebih2 lg before mula kelas... Sbb bg aku.. penat itu akan hilang jika kita bergembira sebentar... Tapi.. aku faham... Kau-Kau yg tak senang dgn aku sbb kau-kau ingin rehat.. tak ingin mendengar suara2 ni... mungkin menjengkelkan anda?
Terima kasih kepada kau-kau yg dah mengutuk aku dibelakang aku.. Sakitnya,sedihnya semua aku yg rasa.. Tapi.. mungkin inilah yg aku perlu terima bila aku cuma menjadi diri sendiri...
Aku mintak maaf kerana aku sedar ada silapnya aku kerana mengganggu kau-kau... tapi.. aku tetap nak pertahankan ini ialah diri aku..
Aku rasakan banyak lg perlu aku tulis... namun mungkin kata-kata aku ni tak penting bg kamu.. Kerana tentu saje bg kau-kau,lebih elok aku takde... aman sikit dunia ni,kan?
*hati rasa pedih.perit. tapi,aku tak pernah menyusahkan org. aku rasa aku ceria walau apa yg berlaku. tapi mungkin kau-kau tak perlukan org seperti aku. Terima kasih*
p/s: Aku mintak maaf pada org-org yg aku dah ganggu kerana aku bising.
So.. disini aku menulis utk semua yg mengenali aku dan pernah mempunyai perasaan yg aku bakal katakan.. aku susun sepuluh jari dan meminta maaf... tapi.. ini aku.... Aku penat nak puaskan hati org sedangkan bukan semua org layan aku sepatutnya... Aku penat nak berperangai seperti yg mereka nak sedangkan itu hanya pura-pura... Aku penat mendengar org mengata sedangkan aku rasa aku cuma jadi diri sendiri...
Aku tau siapa aku.. Aku tau ada yg tak senang dgn aku... Aku tau ramai yg katakan aku bising dlm kelas.. Aku tau ada yg pura-pura kawan dgn aku.... Tapi.. aku pura-pura seperti aku tak tahu.. sbb kalau aku terlalu amik tahu.. Buat sakit hati aku je.. Aku tulis ni taknak kecikkan hati sape2... Aku cuma nak ckp.. Aku nak jadi diri aku.. Salah ke?
Ya..! Mmg aku bising bila dgn kawan-kawan.. tapi sbb aku hargai saat aku bersama kawan.. aku mmg begini bila dgn family ataupun kawan... Tapi.. aku tidak pernah pula lupa bila dgn org yg lebih tua,aku kene hormat... Aku mengaku aku bising dlm kelas.. tapi.. tu sbb lecturer tak masuk lg... Kalau lecturer masuk,aku mmg tak bersuara.. sbb aku hormat dia... Takkan aku nak bising plak..
So.. aku mmg tahu berfikir bila nak bising... Buat apa aku nak berpura? Kalau diri aku mmg begini.. Diri aku mmg yg suka ketawa.. suka bercakap.. salah ke?? Sekurang-kurangnya aku jadi diri aku.. Aku tak berpura seperti aku ni gadis melayu terakhir sedangkan perangai aku ni sebenarnya bising? Aku tak tahu pula jika sikap aku yg aku rasa happy ni akan menyakitkan hati org...
Sebab tu aku nak mintak maaf pada anda-anda yg rasakan aku ni bising.. terutamanya dlm kelas.. atau di mana-mana sahaja anda melihat saya..
Aku cuma menjadi diri aku.. Aku tak rasa aku perlu menjadi gadis melayu terakhir semata-mata nak puaskan hati org.. Sedangkan aku tak kacau hidup mereka... Tapi.. aku sedar ada yg rasakan aku ni mengacau sbb mereka tak dpt nak nikmati waktu-waktu yg diam bila adanya aku.. Maka.. Aku meminta maaf sekali lagi.. Sejujurnya aku sedih.. Tak sangka org yg aku tgk mcm biasa je dgn aku sebenarnya mengutuk aku... Tapi... Aku ucapkan terima kasih... Aku mintak maaf sekali lagi...
Aku menulis cuma kerana ingin anda melihat dari perspektif saya... Kerana bila anda mengutuk saya di belakang,itu hanya perspektif anda... Aku bising kerana aku ingin gembira dgn kawan aku.. Kerana aku bahagia dgn kawan aku.. Kerana aku tak sukakan suasana yg tegang.. yg diam... lebih2 lg before mula kelas... Sbb bg aku.. penat itu akan hilang jika kita bergembira sebentar... Tapi.. aku faham... Kau-Kau yg tak senang dgn aku sbb kau-kau ingin rehat.. tak ingin mendengar suara2 ni... mungkin menjengkelkan anda?
Terima kasih kepada kau-kau yg dah mengutuk aku dibelakang aku.. Sakitnya,sedihnya semua aku yg rasa.. Tapi.. mungkin inilah yg aku perlu terima bila aku cuma menjadi diri sendiri...
Aku mintak maaf kerana aku sedar ada silapnya aku kerana mengganggu kau-kau... tapi.. aku tetap nak pertahankan ini ialah diri aku..
Aku rasakan banyak lg perlu aku tulis... namun mungkin kata-kata aku ni tak penting bg kamu.. Kerana tentu saje bg kau-kau,lebih elok aku takde... aman sikit dunia ni,kan?
*hati rasa pedih.perit. tapi,aku tak pernah menyusahkan org. aku rasa aku ceria walau apa yg berlaku. tapi mungkin kau-kau tak perlukan org seperti aku. Terima kasih*
p/s: Aku mintak maaf pada org-org yg aku dah ganggu kerana aku bising.
7 comments:
bkn sng (or shall i say, SUSAH SANGAT) nk puaskan ht sume org.
yes.. betui2...
...life is difficult...
so just do WHATEVER U LIKE n LIVE UR LIFE bebeh!!n plus, b urself...GANBATTE NE!!!!!!
isk..nape ni?
sape kutuk ko ha?
aku rinduu je classmate mcm ko..hee
depa x tau appreciate..one day when u're gone..br dorg tau ur value.
cheer up gal :)
hope so.. hehe...
ak x rindu ko pon..
Post a Comment